UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ W ODPOWIEDZI NA SKARGĘ NA BEZCZYNNOŚĆ
- Drozd & Pięta

- 23 sty
- 3 minut(y) czytania
Zaktualizowano: 3 lut
Ustawa z dnia 6 września 2001 roku o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 902) – dalej „ustawa”, w sposób kompleksowy określa postępowanie podmiotu zobowiązanego w sytuacji, w której zostanie do niego złożony wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Co do zasady, udostępnienie informacji publicznej odbywa się w formie czynności materialno-technicznej.
Z kolei, dla negatywnego załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej, ustawa przewiduje formę decyzji, gdy organ dysponuje żądaną informacją, jednak z różnych względów udostępnić jej nie może (np. z uwagi na ochronę informacji niejawnych czy tajemnic ustawowo chronionych – art. 5 ustawy).

Formę decyzji przyjmuje także umorzenie postępowania w przypadku, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawcy o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem, nie złoży on wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się(art. 16 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 2 ustawy).
Obowiązek załatwienia wniosku w jeden ze wskazanych wyżej sposobów dotyczy, w myśl art. 4 ust. 3 ustawy, tych podmiotów, które dysponują informacją publiczną objętą żądaniem. Natomiast, gdy organ nie posiada żądanej informacji, powinien bez zbędnej zwłoki pisemnie poinformować wnioskodawcę o tym fakcie. Jest to, co prawda, sposób nie przewidziany wprost w ustawie, jednak stanowi pewnego rodzaju udzielenie informacji o ustalonym stanie faktycznym, a tym samym dopuszczalne i wystarczające załatwienie wniosku, które skutecznie chroni podmiot obowiązany do udzielenia informacji, od zarzutu pozostawania w bezczynności.
W jednej ze spraw o udostępnienie informacji publicznej, podmiot obowiązany do jej udzielenia, po okresie przedłużania terminu na udostępnienie informacji oraz wniesieniu przez wnioskodawcę do sądu skargi na bezczynność, udostępnił część żądanej informacji w ramach sporządzonej odpowiedzi na skargę na jego bezczynność. Jednocześnie w ramach postępowania sądowego podmiot ten uznał, że od dnia złożenia odpowiedzi na skargę, w której udostępnił część informacji, już nie pozostawał w tym zakresie w bezczynności.
Naczelny Sąd Administracyjny w powyższej sprawie zajął odmienne stanowisko uznając, że odpowiedź na skargę w sprawie bezczynności podmiotu zobowiązanego do udostępnienia informacji publicznej, nie może stanowić ustawowej formy załatwienia złożonego wniosku (wyrok z dnia 15 października 2024 r., III OSK 273/23).
W uzasadnieniu wyroku zauważono - „W sprawie nie budzi wątpliwości, że skarżący kasacyjnie posiadał informacje, o które wnioskowała skarżąca – przyznał to bowiem w piśmie z dnia 26 lipca 2022 r. oraz w samej skardze kasacyjnej. W takiej sytuacji, powinien w terminie określonym w art. 13 ust. 1 u.d.i.p., udostępnić informację publiczną lub wydać, stosownie do treści art. 16 ust. 1 w zw. z art. 17 u.d.i.p., decyzję, czego nie uczynił. Nadto, zgodnie z art. 13 ust. 2 u.d.i.p., gdy okres 14 dni dla udostępnienia informacji publicznej jest za krótki, podmiot zobowiązany powinien powiadomić wnioskodawcę o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację. Informacja powinna być jednak udostępniona w okresie nie dłuższym niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. W sprawie nie budzi wątpliwości, że skarżący kasacyjnie nie dotrzymał terminów statuowanych w art. 13 u.d.i.p. i do czasu złożenia skargi do Sądu pierwszej instancji nie udostępnił wnioskodawcy żądanych danych. Za takie działanie nie można uznać udostępnienia części żądanych informacji w odpowiedzi na skargę. Wskazać bowiem należy, że nie budzi wątpliwości, że skierowane do sądu pismo procesowe jakim jest odpowiedź na skargę nie może stanowić formy załatwienia żądania strony w trybie udostępnienia informacji publicznej, dlatego że odpowiedź na skargę, zgodnie z art. 46 P.p.s.a., jest pismem procesowym w sprawie kierowanym do sądu, nie zaś do strony. (…) Tak więc, odpowiedź na skargę ze względu na swoje zadania w postępowaniu sądowoadministracyjnym w zakresie przedstawienia stanowiska organu co do zarzutów skargi - w żaden sposób nie może być uznana jako forma załatwienia wniosku o udostępnienie informacji publicznej, bo formy załatwienia zostały przewidziane w u.d.i.p. (…) Odpowiedź na skargę została niewątpliwie skierowana do WSA w Szczecinie, a organ w tym zakresie przyznaje słuszność zarzutom sformułowanym skardze (k. 15-19 akt sądowoadministracyjnych). Skarżący kasacyjnie organ jednak w nie działał w trybie określonym w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż nie przekazał żądanych danych wnioskodawcy ani nie wydał w stosunku do niego decyzji administracyjnej odmawiającej udostępnienia informacji. Za taką decyzję nie można bowiem uznać passusu zawartego na s. 5 odpowiedzi na skargę (…).” .
Zainteresował Cię ten temat, masz wątpliwości lub pytania, a może potrzebujesz profesjonalnego wsparcia? Zapraszamy do kontaktu - Grzegorz Drozd, radca prawny, wspólnik w Kancelarii Drozd & Pięta.





Komentarze